De reis van Santiago naar Zaandam

Hola lieve mensen,

Maandag 09-07-2007 alles gaan inpakken en de laatste inkopen gedaan, fles pisco en fles wijn. Na wat afweging besloten mijn Moai beeld en de fles wijn in de handbagage te doen. De rode tas met souveniers weegt ongeveer 10 kg en mijn rugzak 20 kg het was een schatting en wist dat het problemen kon geven. Toen ik dat had geregeld ben ik een beetje gaan luieren. De volgende morgen ben ik lekker gaan uitslapen en nog een empanada gegeten met Anita. Om 15.30 uur kwam Andrea mijn ophalen om me naar het vliegveld te brengen, dus afscheid van Anita genomen. Na 2x te zijn verkeerd gereden kwamen we op het vliegveld aan. Eerst maar even inchecken om te kijken wat de kilo's zeggen en ik had gelijk totaal dus 30 kg. Ze wilde me voor 10 kg laten betalen, maar ik ging gelijk in protest, omdat Lydia toen ze wegging 26 kg had en niets hoefde te betalen. De baas werd erbij gehaald en met hulp van Andrea hoefde ik maar voor 6 kg te betalen en ik was blij, want het zijn dure kilo's. Nog even een bakkie gedronken en daarna afscheid genomen van Andrea. Om 18.00 uur door de douane gelopen en mijn 38ste stempel gehaald. Handbagage door de röntgen gehaald en dat was goed, ja in Zuid-Amerika zijn ze niet zo moeilijk (zie verderop waarom ik dit schrijf). We hadden ca. 30 minuten vertraging, maar met windje mee toch om 14.00 uur geland in Madrid. Hier weer door de douane die eruit zagen als een stelletje ik mag niet blij zijn personen. Toen weer zo'n röntgenapparaat en hier mag je geen 75 ml wijn en (hun eigen) kraanwater als handbagage meenemen, stelletje kinderen (Europa is een gefrustreerd werelddeel). Ze hopen nu zeker dat ik hun wijn en water ga kopen, nou vergeet het maar ik heb geen Euro'tjes en red het wel tot nederland. Helaas kwam ik er achter dat er een uur vertraging was en dus niet 16.05 uur maar 17.00 uur vertrekken. Toen het 15.45 uur was besloot ik op te staan om te kijken of er verandering was en verdomd hij vertrekt redelijk op tijd en waren al aan het inchecken, dus de pas even versnellen. Uiteindelijk (door schiphol) nog een 30 minuten moeten wachten en toen de lucht in. Had voor mezelf 3 stoelen en kon ik eindelijk een beetje slapen. Bij aankomst stond er een groepje te wachten, maar moesten even langer wachten tot ik mijn bagage had. Hebben bij mijn zus met z'n alle nog een Holands bakkie gedronken en toen met Claudia mee, want dat wordt even mijn woonadres.

Ik wil iedereen bedanken voor het volgen van de trip en gesteund wanneer ik het even niet meer zag zitten. Jullie zijn kanjers.

Dikke kus van Agnes weer in het onstuimige Nederland