De reis verliep soepel

Hola lieve mensen,

Ben op 05-03-2007 om 21.30 uur op de bus gestapt naar Bariloche.Daar aangekomen om 11.00 uur de volgende morgen gelijk op jacht gegaan naar een ticket voor de bus naar San Martin de Los Andes. Met behulp van Alberto zijn mail en de man van de info afdeling een buskaartje gekocht en die vertrok om 11.30 uur, dus niet veel tijd. Geen chocolade gekocht Rien en ik had het toch al geproefd, maar het is niet makelijk om tegen de Verkade en Albert Heijn chocola op te bieden. Zou Alberto hebben gebeld om te melden welke bus ik zou nemen, maar daar was geen tijd meer voor. Na de mooie meren route vanaf Bariloche was ik weer in de buurt van de broer van Maxima en zijn restaurant, helaas geen tijd om langs te gaan de buschauffeur had geen tijd. Aangekomen in San Martin de Los Andes had ik Alberto kunnen bellen, maar ik heb een taxi genomen. Aangekomen bij mijn slaapplaats aan de bel getrokken en geen reactie. Dacht nou die doen zeker hun siesta en ben naar achter gelopen, waar ik werd ontvangen door een voortreffelijke waakhond. Al kwispelend ontvangen en ik ben in het zonnetje gaan liggen, na vijf minuten ontdekte de andere hond dat er visite was. Nog vijf minuten later kwam Alberto en het bleek dat hij op de bank in slaap was gevallen en mij niet heeft gehoord. Frankie en ik weten dat hij een gehoorapparaat nodig heeft, maar hij is te eigenwijs. Frankie was op het moment dat ik arriveerde niet aanwezig zij was met een stel uit Amerika naar Chili voor een stempel. Ze is in Villarica geweest en ik zei later had ik dat geweten had ze overheerlijk kaas kunnen meenemen. Heb op 06-03-2007 nog een borrel gedronken op de verjaardag van Pa, die ik helaas niet heb kunnen bellen. De volgende dag ben ik met Alberto op stap geweest en kon geen foto´s maken, want de kaart was vol. De winkel was gesloten, dus achteraf alles op dvd gezet en na controle kan ik weer ruimte creëren. Ga nu dus even de DVD controleren en hou jullie op de hoogte wanneer ik naar Buenos Aires ga, want dat is de volgende stop.

Zo en nu nog even iets recht trekken. De foto´s van de Orka zijn een foto van een foto en ik was dus helaas niet zo´n geluksvogel. Heb er wel veel lol om gehad en toen ik de foto van de foto nam vroeg een jongen uit Baskenland waarom ik het deed. Vertelde hem dat ik mijn familie en vrienden even moest pesten. Hij zag er gelijk de humor van in en nam ook foto´s van de foto´s. Hoop dat jullie gevoel voor humor me niet in de steek laten en geloof me de rest van de foto´s zijn echt alleen die twee van de Orca´s niet.


Dikke kus Agnes