Tiahuanaco en de meest gevaarlijke fietsrit

Hola lieve mensen,

Vrijdag hebben we de trips voor zaterdag en zondag geboekt. Verder was vrijdag een ziek dag, we hadden plotseling erg veel last van de hoogte {bijna 4000 mtr}. De jongens van de gevaarlijke fietsrit adviseerde ons een restaurant waar je even lucht kunt happen. Wij in de taxi en ons voor de deur laten afzetten. Zag er erg gezelig uit en hebben ons dan ook eerst een overheerlijke lichte maaltijd voor laten schotelen. Nadat we hebben afgerekend konden we ons een verdieping hoger melden voor de zuurstof. Je kon kiezen uit verschillende smaken en ik heb vanille genomen. Dit hebben we 10 minuten gedaan en Karin voelde gelijk verbetering en ik later het kost 40 Bolivianos {4 euro}, maar dat was het waard. De volgende ochtend vroeg op, want we werden opgehaald tussen 08.10 uur en 09.00 uur een ruim Boliviaans begrip. Karin wilde nog even internetten en dat is naast ons hotel. Hebben aangegeven waar we te vinden waren en dan blijkt dat ze er nog 10 minuten over doen om ons te vinden.
De Bolivianen vergeten erg snel en dat komt waarschijnlijk door de hoogte.
Tiahuanaco is een archeologisch plaats, de belangrijkste in Bolivia. Het is genaamd naar de meest belangrijke pre-Colombian bevolking er was veel oudheid en wij hadden het idee dat er nog veel gewerkt moet worden, want van veel dingen waren tekening, maar het was nog onder de aarde verstopt voor een groot deel. Verder waren er grote beelden met de Puma voor de nacht en de Condor voor het licht. Op de benen was een kalender te vinden, soms aan de zijkant een slang. Het beeld is op de zon afgestemd en 4x per jaar {21-3, 21-06, 21-09 en 21-12} schijnt de zon op precies dezelfde plek. Het was goed dat we er een gids bij hadden anders was het echt niets geweest. Hebben het eten ons lekker laten smaken {lamavlees} en waren weer om 16.00 uur weer in het drukke centrum van La Paz.
De volgende dag moesten we ons in een restaurant melde om 07.00 uur als we ook nog wilde ontbijten. Het viel niet mee, maar het is gelukt alles in te pakken en op tijd te zijn voor ontbijt. Met de bus naar het hoogtepunt gereden en dat was op ruim 4600 mtr. Daar kregen we onze spullen, een regenbroek en jas, helm, handschoenen en motorsjaal. Fiets werd afgesteld op de persoon en ik had de fiets met Olijfje zonder spinazie. Van de fietsrit heb ik geen foto's, maar dat heeft het team van gravity gemaakt en komt dus later. Ik kan jullie vertellen dat het enge momenten had, maar ik vond het verschrikkelijk gaaf en blij dat ik na 7 1/2 maand eindelijk weer even op een fiets zat. Heb de rit overleefd en we hadden een groep die goed op elkaar was afgestemd qua tempo. Ook al was ik als er een grote afstand tussen mij en de voorganger sneller, want liep altijd op ze in. Ik heb dan ook wat ervaring in Frankrijk op gedaan enmotor ervaring.
Achteraf hebben gezellig gegeten bij aapjes en zijn op het plein in Coroico afgezet, omdat we hier 2 tot 3 nachten blijven voor we naar Titicaca gaan. Zo dit was het even, foto's komen iets later. Wel heb ik nu overal de foto's geplaatst, dus als je een verhaal met foto's mist meld het me even.

Dikke kus van Agnes in Bolivia