Mooiere mannen op een vlot

Hola lieve mensen,

Het is alweer even geleden, maar hier ben ik weer.
Wij hebben bij aankomst in Puno gelijk een twee daagse trip naar verschilende eilanden geboekt.
Eerst zijn we naar vloteilanden (de Uros) gegaan en ik moet zeggen het begint er weer beter uit te zien met het mannenvolk. Het is erg grappig er wonen diverse families op een vloteiland en dat is erg apart. Verder als familie leden ruzie met andere families krijgt zagen ze het eiland in tweeën en krijg je er gewoon weer een eiland bij. Ze hebben boten die ze maken van een bepaalde plant die er groeit. De planten worden verder ook gebruikt om huizen te bouwen (zie foto's). Daar vandaan zijn we met zo'n boot naar een ander eiland gevaren. Daar een bakkie Mazanilla thee gedronken en zijn weer verder gegaan naar en ander vast eiland. Dit eiland heet Amantani en daar was onze overnachting. We werden opgewacht door de mensen die slaapruimte hebben. Karin en ik hebben bij Sonia geslapen daar over later meer. Je heb op het eiland twee bergen, Pacha Mama (moederaarde) en Pacha Tata (de vader). Pacha Mama is één en Pacha Tata kunnen verschillende persoonlijkheden zijn. Wij hebben de Pacha Tata bezocht, Sonia heeft ons gebracht en gehaald.
's Middags heeft Sonia voor ons een lunch gemaakt en na het bezoek aan Pacha Tata een diner. Het was simpel en erg lekker er is niet veel aan voedsel op het eiland, maar de mensen weten zich aardig te redden. Na ons diner konden we even op ons bed liggen, dat was goed. Verder was er alleen koud water buiten en ook voor een toiletbezoek moesten we naar buiten. De deuren en het toilet zijn voor kleine mensen gemaakt en was voor mij dus oppassen. Om ca. 20.00 uur kwam ze met kleren en heeft ze ons in traditionele kledij gehezen. Zijn toen naar een feest lokaal gegaan en hebben samen met de andere toeristen van dezelfde boot gedanst en gefeest. Helaas was het weer snel voorbij, want de volgende ochtend vetrok onze boot weer om 08.00 uur.
Na het ontbijt heeft onze gastvrouw Sonia ons naar de boot gebracht en hebben we afscheid genomen.
De boot bracht ons naar het laatste eiland genaamd Taquile. Dit vonden we een beetje een fiasco. Na wat informatie over de bevolking zijn we naar een plein gelopen wat niet veel voorstelde en daarvandaan wat gegeten in een restaurant.
En geloof me er was echt meer te zien.
Na het eten konden we met een trap met heel veel treden naar beneden lopen. Hier was de bevolking niet zo aardig, blijkbaar de toerisme een beetje zat. Toen was het 3 uur varen terug naar Puno en dat is lang als het geen luxe boot is. Bij aankomst in ons hotel onze spullen gepakt en een hotel in Arequipa geboekt. Als we wisten met welke bus we arriveerde moesten we weer bellen en dan regelde zij voor ons een taxi. Aangekomen bij de terminal voor de bussen konden we een bus krijgen om 18.00 uur Normaal is het 5 uur rijden, maar om één of andere manier arriveerde wij na 6 uur. Gelukkig stond de chauffeur nog te wachten en konden we in ons hotel lekker slapen.

Dikke kus Agnes in Peru