Rapa Nui een droom die uitkomt

Hola lieve mensen,

Maandag 25-06-2007 melde ik jullie dat ik twee mails van Lan had. Nou ze hadden mijn reis mooi gekanseld. Heb Anita nog te pakken gekregen en zij melde mij dit. Ben in een taxi gesprongen en me met spoed naar een Lan office laten brengen. De man daar sprak gelukkig Engels en ging het uitzoeken, wel de bevestiging die hun kantoor in opdracht van mij moesten doen is niet door gekomen. De schat heeft voor dezelfde prijs in overleg met Lan de reis opnieuw geboekt en bevestigd, gelukkig was er nog een plekje. Anita heeft nog de turbus voor mij geregeld en die haalde me al om 05.30 uur op. Gelukkig ging dat allemaal goed en was alleen Anita te laat om afscheid te nemen. Op het vliegveld verliep alles goed en was er alleen één uur vertraging. De vlucht duurde ongeveer 5 uur en bij aankomst staan de mensen van de hotels en hostels je op te wachten. Ik ben naar hostel Ana Rapu gegaan, want Karin was daar goed over te spreken en het was de goedkoopste. Had een kamer met vier bedden, waarvan de andere ook in gebruik waren. Ik wist dus dat ik niet goed zou slapen, maar dat geeft niet zes nachten zijn te overleven. Bij aankomst in de hostel kwam de eerste regenbui, maar 5 minuten later was het al weer droog en zonnig. Ben gaan wandelen en verliet de hostel gelijk met twee mensen uit Noorwegen en zijn samen naar de museum gegaan. Aangezien ik de tijd nam zijn ze eerder weg gegaan. Na het bezoek ben ik gaan wandelen en raakte de weg kwijt, dat is gelukkig maar één keer gebeurt. Onderweg naar de hostel begon het te regenen en dit maal hield het niet op. Heb geschreeuwd op het eiland dat ik erg teleurgesteld ben en dat als ik regen wil ik in Nederland was gebleven ook woorden geroepen die niet voor herhaling vatbaar zijn. Wel dit heeft niet geholpen en ben verder gaan lopen, even bij een automobilist gecontroleerd of ik de goede weg naar mijn hostel had en dat had ik. Na 5 minuten stopte een busje en vroeg waar de weg naar toe moest en heeft me gebracht. Vertelde hem dat ik in het weer een beetje teleurgesteld was, maar ja het is nu eenmaal winter. In mijn hostel in gesprek geraakt met een dame uit Duitsland en man uit USA en zijn samen in de regen op zoek gegaan naar een restaurant om te eten. Na te hebben gegeten zijn we naar de film Rapa Nui gegaan, was goed om te zien, maar hoorde dat de film niet echt op waarheid is gebaseerd. Uiteraard zijn sommige dingen waar en sommige niet en ja het blijft een Holywood exemplaar. Onderweg naar de hostel regende het nog steeds en de moed zakte me in de schoenen. Ben gaan slapen in de hoop morgen wat beter weer.

27-06-2007
Geen idee wat de tijd van het ontbijt is, maar de zon schijnt en dus op in de korte broek en jezus slippers. In de hostel geïnformeerd naar de trips op het eiland en zij adviseerde alleen de dagtrip en heeft het geboekt voor vrijdag. De halve dag kun jezelf beter doen en uiteraard adviseerde ze me nog meer korte wandelingen. Ben met de langste wandeling begonnen, omdat het weer er goed uitzag. Heb drinken en mijn regenpak (voor de zekerheid) meegenomen en ben langs de kust gaan wandelen. Na ongeveer 1 1/2 uur zag ik drie mensen staan en ben op ze afgelopen. Dit was Richard uit Engeland en Milan met vrouw Justina uit Canada (geboren in Oost-Europa) ik was de enigste met kaart, die ik bij de toerist informatie had opgehaald. Zijn gezamelijk de weg gaan vervolgen met hier en daar een flinke regenbui. Hebben de grot gezien en zag er erg mooi uit, maar door de regen zijn we 7 Moai misgelopen. Dit vonden we wel erg dom, want ze zijn namelijk niet erg klein. Aan het eind van de mooie, maar voor mij met de ecco schoenen een zware trip een warme douche genomen, daarna zijn we met z'n drieën op zoek gegaan naar een restaurant. Dit werd er één die bediend werd door een hij/zij. De mannen vroegen ons vrouwen is het nou een hij of een zij en wij riepen bijna in koor het is een hij/zij, maar heerlijk gegeten en afgesproken morgen een auto te huren. Nog wat wijn (ruim drie flessen) gedronken en toen lekker gaan slapen.

28-06-2007
Volgende ochtend om 09.00 uur ontbeten en in de hostel de auto geregeld. Zijn langs de oostkust gereden en in het begin veel omgegooide Moai's en allemaal liggen ze op een gezicht. Toen terecht gekomen bij de vulkaan Rano Raraku hier werden de Moai gemaakt het is ongelooflijk wat je hier ziet (zie foto's). Dit bevestigd voor mij dat mensen die het eiland niets vinden geen idee hebben waar ze heen gaan. Na te hebben rond gelopen zijn we wat gaan eten en toen op naar de 15 staande aan de kust. Deze zijn door een tsunami in 1960 geruïneerd en in 1992/1996 gefinancieerd door Japan weer tot staan gebracht. Vandaar uit gestopt op diverse plekken tot aan beach Anakena waar ook weer een aantal staande te vinden zijn. Het was helaas niet echt zwemweer maar toch weer genoten. Hier vandaan naar de vulkaan Rano Kau waar veel regenbogen waren en het was weer bijzonder mooi om te zien. Geloof me de foto's zeggen maar een beetje van wat ik heb gezien. De volgende dag mijn dagtoer en zie dan waarschijnlijk wat ik vandaag heb gezien. Wel vandaag de foto's en morgen de uitleg van de gids. Zijn weer ergens wat gaan eten en inkopen gedaan voor de volgende dag. Wijntje gedronken en weer in bed gesprongen.

29-06-2007
Om 09.00 uur weer samen ontbeten en werd om 09.30 uur opgehaald voor mijn dagtoer. De uitleg was erg welkom, was met twee mensen uit Nieuw Zeeland. Het was verder erg druk met andere groepen en was ik erg blij al foto's te hebben. Wel ben ik een beetje terughoudend over de verhalen want uiteindelijk is de ontcijfering van hun taal te moeilijk/onmogelijk. De mensen zijn door een Chileense boot van het eiland gehaald en verkocht als slaven aan Peru. Gewerkt in mijnen en na veel protest op een boot gezet retour eiland, maar met veel ziektes en bacteriën. Aangekomen zijn maar ca. 10 mensen die ook zijn overleden aan de ziektes. Het zal altijd een eiland blijven met veel vragen en mysterie en ja dat maakt het voor bepaalde toeristen een eiland om eens in je leven te hebben bezocht. Heb me weer erg bewonderd in de plek waar ze werden gemaakt, wat mij betreft de mooiste plek op het eiland. Ze werden liggend uitgehakt en dan tot staan gebracht om de rug te kunnen doen. De ogen was één van de laatste bewerkingen. De rode topknot was echt het laatste dat werd op een andere plaats op het hoofd gebracht en vandaaruit bewerkt. Wel het vervoeren werd meest logischerwijs gedaan met touw en zo tot lopen gebracht. Je trekt aan de touw aan de linkerkant en daarna de rechterkant en zo vervolgde de Moai zijn weg tot de verblijfplaats. De verwoestingen zijn door de mensen zelf gedaan er is veel gevochten en hebben de beelden dus zelf om laten vallen. Om 15.45 uur was ik weer in de hostel en heb mijn dagboek bijgewerkt. Daarna was de groep weer compleet, maar ben alleen met Richard gaan dineren en weer wat inkopen gedaan. Vanavond was de rum en wodka aan de beurt voor het slapen gaan.

30-06-2007
Weer een auto gehuurd en zijn naar de plek gegaan waar ze werden gemaakt hier spreken ze van de Nurserie. Ja, voor mij de derde keer nu waren we met z'n vieren en hebben heel veel gelopen en moois gezien in de vulkaan. Het is echt de plek op het eiland en iedere keer als je komt zie je weer iets nieuws. Bij de 15 moai's gelunched en vandaaruit op zoek naar de 7 stuks die we bij onze eerste wandeling hadden gemist. Deze gevonden en ongelooflijk dat we ze hebben gemist. Dit zijn er 7 die naar de zee kijken de rest staan met hun rug naar de zee. Toen naar de vulkaan waar hun haardracht werd vervaardigd, omdat de steen hier rood is. Boodschappen gedaan en naar de hostel, want Milan en ik waren in verband met slecht slapen erg moe. Ben weer alleen met Richard wat gaan wezen eten en heb een CD gekocht met eiland muziek. 's Avonds onder het genot van een wijntje naar de muziek geluisterd en was geen verkeerde koop. Wel Karin had me verteld dat je er uitgerust vandaan komt, nou ik ga een week slapen in Santiago om bij te tanken voor de grote reis.

01-07-2007
Nog 10 dagen en dan kom ik naar huis. Gisteravond helaas door de bewoking niet kunnen genieten van de volle maan. Na het ontbijt besloten een taxi te nemen naar Orongo en vandaar uit terug lopen. Helaas was het wegdek te slecht en moest de chauffeur het opgeven. Richard is toen in een internetcafe gegaan en wij met z'n drie gelunched in de keuken van de hostel. Besloten dat we toch wat wilde wandelen, want Milan en Justina vertrekken vanavond. Zijn naar de vissershaven gelopen en verderop veel lavasteen te mooi van kleur om echt vast te leggen op foto, maar heb me best gedaan. Daar wat gelezen, gelegen en gewandeld. Bij terugkomst hostel was Richard ook geariveerd en zijn we van een lekker diner gaan genieten. Ik heb werkelijk iedere avond van tonijn genoten gemaakt op verschillende wijze het eten is hier heerlijk. Afscheid genomen van Milan en Justina en om 21.30 uur hoorde we hun toestel opstijgen. Nog wat wijn gedronken en op naar bed, want morgen gaat mijn toestel.

02-07-2007
Spullen ingepakt en om 09.30 uur zou er een taxi zijn die ik met twee jonge mannen uit Duitsland deel. De taxi kwam te laat en wij zaten al in een andere. Hij was het er niet mee eens, maar wij (vooral een van de Duitsers) zeiden had je maar op tijd moeten zijn het is nu 09.45 uur dus................. Bij het vliegveld aangekomen ingecheckt en toen nog een armbandje gekocht. De vertrek was op tijd en om 17.20 uur geland in Santiago, dus bijna uur sneller dan heenweg. De tijdsverschil is twee uur en was ik dus een week 8 uur van Nederland gescheiden. Vandaag doe ik niet veel, maar heb nog één museum op de planning staan voor ik vertrek.
Hoop dat jullie van de foto's kunnen genieten, zoals ik heb genoten op het eiland Rapa Nui de navel van de wereld.

Dikke kus Agnes (helaas) terug in Santiago

ps: op de kaart is het eiland nog een stuk verder