Het leven in Castro

Hallo lieve mensen,

Nu zit ik in Ancud (15-12-2006) na vijf nachten Castro. Castro was fantastisch ben langs mijn huisje geweest en dat was erg emotioneel, maar goed om het af te sluiten. Zijn naar Quemchi geweest, was balen heeft de hele dag geregend. Zijn restaurantje in geweest en dat was lekker. De eigenaar was een lief oud mannetje en kwam naar ons met een boekje waar iedereen zijn verhaaltje over het restaurant. Wij hebben uiteraard ook een verhaaltje geschreven en lekker gegeten. Wilde alleen patatjes, maar kregen empanadas, vlees en patatjes. Rond lopen werd door de regen niets en zijn dus de bus ingestapt. Op de kruising bij mijn oude huis moesten we eruit en een andere bus pakken. Daar wachtend kregen we een lift van een man totdat hij een andere kant op moest. Daar kwam gelukkig snel een bus die ons naar Castro bracht. ´s Avonds een fruithapje gegeten en wezen stappen, dat was niet zo gezellig. Toen naar huis kijken of er nog in kunnen komen, want we hebben geen sleutel van de deur. Na flink kloppen deed gelukkig opa de deur voor ons open. Volgende dag uigeslapen, douchen en ontbijten. Na lekker onderuit zitten wachten tot het droog werd, maar dat werd het niet. Na overheerlijke maaltijd zijn we toch maar naar de bus gelopen voor de reis naar Ancud. Hier aangekomen ingechekt en boodschappen gedaan. Koffie gedronken en gesjanst met een paar Chilenen. Nu in een internetcafé mijn verhaal tikken en met Erik bellen via skype, gratis.

Groetjes en dikke kus van Agnes