reis naar Castro

Hallo lieve mensen,

De laatste avond in Neuquen was erg spannend. Wij zijn uit eten gegaan bij El Tio, was aanrader van onze taxi chauffeur Mario. Daar binnen gestapt waren we de enige en toen de ober onze order had aangenomen keken we elkaar aan en zeiden gelijk, rook jij dat ook? Hij stonk dus verschrikkelijk naar de drank en bediende ons niet geheel netjes, uiteraard lagen wij weer dubbel van het lachen. Hij was de wijn even vergeten maar de rest van het eten werd netjes bezorgd. O ja bordje van het brood kwam ook iets te laat. Gelukkig werd het steeds drukker, maar ja aan het eten lag het ook niet. Lydia en ik hebben met veel plezier gekeken en viel haar op dat iemand steeds schuin naar achter naar ons zat te kijken. Ik keek hem via een spiegel aan en we moesten steeds lachen. Na de afrekening zijn we snel naar onze kamer gehold, want zijn ogen stonden inmiddels op moorden. Wat zijn probleem die avond was weten we echt niet. Misschien onze G want ´in scheveningen zijn de ondergrondse gangen meestal gesloten´. En sinds vandaag zijn ´grote huizen met een groot stuk grond met gras en gordijntjes´ ook erg in.
De volgende ochtend heeft Mario ons opgehaald en vroeg wanneer we weer terug kwamen. Wij zeiden dat we niet meer terug kwamen (geen aanrader je kunt beter gewoon neuken, ja zo spreek je het uit) Mario werd bijna emotioneel en gaf ons een zoen. De busreis verliep iets anders dan gepland, maar ja onze Spaans is niet perfect. In plaats van direct richting Puerto Montt belanden we in Temuco, de bus zat vol enge mensen, maar wij hadden lol. Wel zaten er twee lieve bejaarden in de bus. In Temuco bleek dat we daar een bus naar Puerto Montt moesten nemen, dus na ca. 11 uur reizen kwamen er nog 6 uur bij met weer enge mensen op een enkeling na. In Puerto Montt een taxi aangehouden en gezegd dat we goedkoop wilde slapen. Het was tenslotte inmiddels 24.00 uur en waren om 7.00 uur vertrokken. Bij de eerste Lydia naar binnen, met succes, dus alles uit de taxi en wij naar boven. De bedden lagen nog vol gewassen handdoeken, lakens en wc papier. Dus eerst de bedden leeg en daarna gegevens genoteerd en wij wilde wijn. Terug in de kamer wilde Lydia een raam open doen, maar daar achter zat een kamer waar de CV ketel zat, dus geen frisse lucht en deur dus op een kier. Lachen toen we de badkamer zagen dit was gewoon een grote opbergkast de kamer en badkamer tegelijk. We vielen moe in slaap, maar de wijn bleef dicht en moesten we de volgende dag meeslepen. Goed geslapen en een tent gezocht om te ontbijten. Om 14.15 uur zijn we met de bus naar Castro gegaan op het eiland Chiloé. Hier voelde Lydia zich erg thuis en voor de mensen die het weten kwamen bij mij de vragen naar boven waarom woon ik hier niet al een jaar of zes. Het is gewoon prachtig hier echt onwijs gaaf. Het eerste adres waar we wilde kijken was te voet te redden en we hadden gelijk geluk er was plek. Heerlijk uit eten geweest en we werden door een knappe ober bediend voor ons kon de dag nu echt niet meer stuk. Toen we na een heerlijke nachtrust wakker werden zij ik tegen Lydia wat zijn de bedden eigenlijk kort, vast geen twee meter. Na wat meten lig ik gewoon in het kinderbed van 1.90 mtr. en Lydia in een bed van 2 mtr. terwijl ze 10 cm. kleiner is. Nou ja lekker geslapen en daar gaat het om. Vandaag lekker gewandeld en eten gekocht, wij gaan lekker koken. Zo net me moeder en broer met schoonzus en neef gebeld is zo lekker bellen met skype.
Pinochet is zoals jullie inmiddels wel hebben gehoord overleden en Lydia en ik balen een beetje dat we niet in Santiago zitten om het gebeuren van dicht bij mee te maken. Hier was gisteravond getoeter en luchtalarm te horen, maar absoluut geen probleem makers. Met ons gaat het dus fantastisch.
Tot volgende keer!!!

Dikke kus van Agnes